Nie docenialiśmy ukraińskiej armii, ale być może jeszcze bardziej nie doceniamy jej sił specjalnych. Co więcej, o ile dokonania armii zależą w dużym stopniu od sprzętu dostarczanego z zewnątrz, o tyle specsłużby Kijowa
Po aneksji przez Rosję okupowanych terytoriów i wobec nabierającej tempa kontrofensywy ukraińskiej jesteśmy w momencie przesilenia, o czym już pisałem. Uważam, że Władimir Putin pewnie spróbuje użyć broni masowego rażenia. Najprawdopodobniej
Obecne elity europejskie nie rozumieją, na czym polega nowoczesna polityka na tak wielu poziomach, że skazują UE na rozpad lub stagnację pod jarzmem aksamitnego imperializmu. Nie umieją niestety sprawić, aby siły, z którymi walczą
Rosja wojnę na Ukrainie przegrała. Najlepszym tego dowodem jest to, że nad nią i nad jej bliskimi sojusznikami już krążą głodne żeru drapieżniki i padlinożercy. Nie ma jednak sensu ratować kraju, którego elity
Kontrofensywa Ukrainy to strategiczny majstersztyk. Kiedy jednak widać światło w tunelu, wkraczamy równocześnie w najgroźniejszy moment konfliktu. Władimir Putin przekroczył już punkt, za którym nie ma powrotu, przynajmniej nie dla niego. To dlatego
Nie pamiętam, aby za mojego życia stosunki polsko-niemieckie były tak beznadziejnie złe. Najzabawniejsze jest jednak to, że nie chodzi wcale o samą historię, praworządność, PiS czy ekologię. To są stałe elementy gry. Chodzi o to,
Problemem ładu pozimnowojennego i, nawiasem mówiąc, również ładu jaki nastał po drugiej wojnie światowej, było to, że nie był on ani tak nowy, ani tak trwały jak nam się wydawało.
Nikt nie powinien kwitować tej tragedii ludzkiej prostym „zasłużył sobie”. Niewątpliwie Aleksander Dugin i jego zamordowana córka Daria padli ofiarami. Obawiam się tylko, że czegoś jeszcze gorszego niż sam
Prawicę rutynowo oskarża się w środowiskach progresywnych o proputinowskie sympatie. Rosja gra jednak zarówno prawym, jak i lewym skrzydłem. Wydaje się, że prorosyjska lewica przynosi dziś wręcz Kremlowi więcej
Powojenna polityka niemiecka skrywa głęboki podział, który idzie nieco w poprzek różnic partyjnych. W obecnym historycznym momencie jest on jednak ważniejszy od tradycyjnych barw plemiennych. To podział na atlantycystów i euroazjatów. Umówmy