Rosja wojnę na Ukrainie przegrała. Najlepszym tego dowodem jest to, że nad nią i nad jej bliskimi sojusznikami już krążą głodne żeru drapieżniki i padlinożercy. Nie ma jednak sensu ratować kraju, którego elity same
Kontrofensywa Ukrainy to strategiczny majstersztyk. Kiedy jednak widać światło w tunelu, wkraczamy równocześnie w najgroźniejszy moment konfliktu. Władimir Putin przekroczył już punkt, za którym nie ma powrotu, przynajmniej nie dla niego. To dlatego zapewne,
Nie pamiętam, aby za mojego życia stosunki polsko-niemieckie były tak beznadziejnie złe. Najzabawniejsze jest jednak to, że nie chodzi wcale o samą historię, praworządność, PiS czy ekologię. To są stałe elementy gry. Chodzi o to, że po tym
Problemem ładu pozimnowojennego i, nawiasem mówiąc, również ładu jaki nastał po drugiej wojnie światowej, było to, że nie był on ani tak nowy, ani tak trwały jak nam się wydawało. W efekcie
Nikt nie powinien kwitować tej tragedii ludzkiej prostym „zasłużył sobie”. Niewątpliwie Aleksander Dugin i jego zamordowana córka Daria padli ofiarami. Obawiam się tylko, że czegoś jeszcze gorszego niż sam
Prawicę rutynowo oskarża się w środowiskach progresywnych o proputinowskie sympatie. Rosja gra jednak zarówno prawym, jak i lewym skrzydłem. Wydaje się, że prorosyjska lewica przynosi dziś wręcz Kremlowi więcej
Powojenna polityka niemiecka skrywa głęboki podział, który idzie nieco w poprzek różnic partyjnych. W obecnym historycznym momencie jest on jednak ważniejszy od tradycyjnych barw plemiennych. To podział na atlantycystów i euroazjatów. Umówmy się
Z końcem września okaże się, kto w fotelu premiera Wielkiej Brytanii zastąpi Borisa Johnsona. Na razie jest coraz bardziej prawdopodobne, że będzie to Rishi Sunak, co według wszelkich znaków na niebie i ziemi
Stawianie Polski pod praworządnościowym pręgierzem w UE z dnia na dzień odzierane jest z kolejnych pozorów obiektywizmu. Tymczasem zbyt ostentacyjne stawianie przez instytucje unijne na polską opozycję może się zemścić, bo zachęci ją do działań
Rosyjska propaganda jak w krzywym zwierciadle odbija zachodnią polityczną erystykę. Szczególnie uderzającym przykładem jest rozumowanie na zasadzie: sprzeciw wobec imperializmu to nacjonalizm, nacjonalizm to hitleryzm, a z hitleryzmem trzeba walczyć. To,