W gabinecie Szymona Gajowca, bohatera „Przedwiośnia” Stefana Żeromskiego, państwowego urzędnika na służbie dopiero co wybijającej się na niepodległość II Rzeczpospolitej, wisiały portrety jego mistrzów z epoki rozbiorów. Ich obecność
Najlepszą receptą na podtrzymanie polsko – ukraińskiej solidarności również na czas, gdy opadną już wojenne emocje jest myślenie już teraz w kategoriach społecznego solidaryzmu. Historia udzielała nam tej lekcji już
Rosja jest kłamstwem, w które Zachód uwielbia wierzyć. Obietnicą zbyt pociągającą, by poddać ją trzeźwej weryfikacji. A kiedy już Europa natnie się na moskiewską blagę, zwykła wpadać w samozachwyt, jak
Katolicki gender – awangarda tęczowej zarazy czy nadzieje na odgruzowanie chrześcijańskiej wyobraźni z przestarzałych kategorii i założeń? Czy katolicy powinni bać się rozmowy o ciele i płci? A może to nie wojna płci toczy się
Kolejny ukłon rządu w kierunku emerytów to doskonała okazja, żeby przyjrzeć się zjawisku wyczerpywania się demokratycznej formuły polityczności. Czternasta emerytura, waloryzacja świadczeń na niespotykaną wcześniej skalę to coś dużo więcej
Na naszych oczach ostatecznie upada wielki cywilizacyjny mit zachodniego świata: idea wiecznego pokoju i końca historii. Świat się poruszył. Historia ruszyła naprzód, a maski opadły z twarzy. Zachód, jeżeli
Czy rosnąca popularność Érica Zemmoura przed kwietniowymi wyborami prezydenckimi we Francji to tylko lokalny koloryt, czy raczej zwiastun głębokich zmian, jakie dokonują się na Zachodzie? To zapowiedź „rekonkwisty” (taką nazwę nosi ugrupowanie Zemmoura),
Wszechświat jest lustrem, w którym od zawsze przeglądała się ludzkość. Odbijają się w nim nasze marzenia i lęki, ambicje i grzechy. Jeśli chcesz poznać daną epokę w sposób najbardziej wyczerpujący, zapytają ją
Jest listopad 2008 roku. Jarosław Marek Rymkiewicz odbiera Nagrodę Literacką im. Józefa Mackiewicza, najważniejsze wyróżnienie jakie polska prawica przyznaje swoim pisarzom. Dostał ją za „Wieszanie”, książkę o dokonaniu
Pytanie o to, czy prezydenta można nazwać debilem wykracza daleko poza zakres reguł savoir-vivre’u. Nie chodzi tu przecież o samopoczucie Andrzeja Dudy po publicznym wygłoszeniu tego epitetu przez Jakuba Żulczyka. Rzecz